Cebu i'm coming~
ก้าวแรกในเซบู(ฟิลิปปินส์)
ก่อนอื่นต้องขอท้าวความก่อนเลยว่า
ไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีเมืองชื่อ เซบูอยู่ในโลกใบนี้
เคยมีความคิดจะเรียนภาษาอังกฤษที่ไม่ใช่ในประเทศไทยมาได้สามสี่ปีแล้ว
สามประเทศแรกที่มีอยู่ในหัวตลอดเวลา คือ ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ แคนนาดา
แต่จะสนในออสเตรเลียมากกว่าเพราะมันสามารถเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยได้
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ศึกษาข้อมูลของประเทศออสเตรเลียประเทศเดียวเท่านั้น
คำนวณค่าใช้จ่ายต่างๆค่าเทอม โรงเรียน เอเจนซี่ แล้วก็ที่ทำงาน
แต่ด้วยค่าใช้จ่ายที่มันค่อนข้างจะ.. เกินไปหน่อย 5555
เลยพยายามหาเงินเพื่อมาช่วยที่บ้านออกด้วย แต่คิดว่าเงินขนาดนั้นอีก8ปีนู้นแหละถึงจะได้ไป
ก็เลยพับโครงการเก็บไว้ แต่ก็ยังไม่ได้ล้มเลิกนะ
จนวันนึงเห็นเพื่อนคนนึงโพสเฟสเกี่ยวกับเซบู แล้วที่น่าสนใจคือ ได้เรียนฟรี!!! และยังได้ทำงานด้วย
พร้อมมีเบี้ยเลี้ยง มีข้าวมีที่พักให้ฟรี โอ้ยอะไรจะดีต่อใจขนาดนั้นนน
วันนั้นตัดสินใจเพียงสองวินาทีในการทักไปถามรายละเอียดเพื่อน
มันก็ให้คำปรึกษาที่ดีมาก โดยการ… พิมพ์ชื่อเอเจนซี่มาให้แล้วบอกว่าอะมึงไปเสิร์ชกูเกิ้ลหาเว็บแล้วก็ถามรายละเอียดเค้าเลย
… ไอ.._ัส55555 ก็เลยลองส่งResumeไปทางMail ประมาณ1ชั่วโมงเค้าก็ติดต่อกลับมาถามว่าสนใจแบบนี้ใช่ไหมบลาๆๆ
เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวจะให้ผู้จัดการที่นู้นเค้าสไกป์มาสัมภาษณ์นะก็เลยตอบตกลงไป
อีกสามวันเค้าก็โทรสไกป์มาสัมภาษณ์ ถามนู้นนี่นั่น ทำไมถึงอยากมา
วางแผนอนาคตไว้ยังไง ทำงานอะไร งานเกี่ยวกับอะไร เค้าเพียงแค่จะทดสอบภาษาเราเฉยๆ
ซึ่งออกตัวก่อนเลยว่าเป็นคนที่ภาษาค่อนข้างห่วย แต่ก็แถๆมาได้
เย็นวันนั้นเอเจนซี่ก็โทรมาบอกว่าผ่านแล้ว เตรียมตัวได้เลย สิ้นเดือนหน้า!! เดี๋ยวๆเร็วไปหน่อย
แต่ก็ต้องเอาตามนั้นเพราะไม่อยากให้โอกาสหลุดมือ
เซบูจ๋าฉันมาแล้ววววววว
กำหนดการเดินทางคือ26 กุมภาพันธ์
2560 เวลา14.50 โดยTG624
ถึงสุวรรณภูมิ
11.00โดยประมาณ จัดการเช็คอินเรียบร้อย การบินไทยให้กระเป๋า40โล
แต่ฟิลิปปินส์แอร์ไลน์บินในประเทศให้แค่20โลแต่เราซื้อเพิ่มเป็น30โล เพราะฉะนั้นกระเป๋าจึงห้ามเกิน30 พอไปชั่ง… 29โล
พระเจ้าช่วยมากๆ
หลังจากนั้นก็รอเพื่อนๆมาส่งถ่ายรูปเป็นพิธีการ 5555 เข้าไปเดินเล่น Duty free รอเวลาเรียกขึ้นเครื่อง และแล้ว.. ก็ถึงเวลา
เวลาบอร์ดดิ้งคือ 14.05 แต่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!14.30แล้วมันก็ยังไม่เรียก
นั่งรอวนไปครับ กว่าจะได้ขึ้นเครื่องจริงๆก็ 14.45
ขึ้นมาถึงก็ยังไม่ออกนะ กัปตันประกาศว่ามีปัญหาเกี่ยวกับ Flight Entertainment... จน15.30 ถึงจะออกได้ รอจนหลายคนหลับไปแล้ว ในใจนี่กลัวไปต่อเครื่องไม่ทันมาก เออลืมบอกไปว่า จะไปเซบูต้องนั่งไปลงที่มะนิลาแล้วต่อเครื่องจากมะนิลาไปเซบู แต่โชคดีที่ไฟท์จากมะนิลาไปเซบูจองไว้ดึกอยู่ 22.30 ซึ่งน่าจะทัน
พออเครื่องไต่ระดับได้ที่ก็เสิร์ฟของว่างก่อนครับ
และเมนูวันนี้ก็คืออออ .... !!!!
เซงตรงที่Flight Entertainment มันเสียนี่แหละ ดูหนังก็ไม่ได้ .. เลยหยิบคอมมาเปิดหนังดูซะเลย 55555
แปบเดียวครับเราก็มาถึงที่ ท่าอากาศยานนานาชิตินินอย อากิโน แต่บนไฟท์นี้
ไม่แจกใบขาเข้านะครับ เค้าบอกว่าทางฟิลิปปินส์ไม่ส่งใบขาเข้ามาให้การบินไทยสองอาทิตย์แล้ว.. แบบนี้ก็ได้หรออออ แต่พอลงเครื่องมาก็มีคนมายืนแจกอยู่ประตูเครื่องเลย รับมาก็รีบวิ่งไปตม.แล้วก็กรอกเลยครับ กลัวไปไม่ทันเครื่อง เพราะการบินไทยมาลงที่เทอมินอล1 แต่จากมะนิลาไปเซบู โดยฟิลิปปินส์แอร์ไลน์ต้องไปเทอร์มินอล2
ใบตม.ของฟิลิปปินส์ครับ
ตม.ที่นี่ก็ไม่ได้เข้มงวดเท่าไหร่นะครับ แต่ละคนก็เดินผ่านไปได้สบายๆ แต่ผมไปอยู่นานไง 6เดือนมันเลยต้องทำวีซ่า ซึ่งปกติถ้ามาเที่ยวไม่กี่วันไม่ต้องทำวีซ่า พอตม.เห็นวีซ่าก็ถามว่ามาทำอะไรที่ไหนมากี่เดือน แค่นั้นแหละครับไม่ได้โดนเรียกเข้าห้องเย็น
เสร็จก็ออกมาเอากระเป๋าแล้วรีบวิ่งไปที่รอShuttle bus เพื่อไปเทอมินอล2
มาลุ้นกันว่าจะดีเลย์มั้ย เพราะเพื่อนบอกว่า มึงดีเลย์แน่ๆ เพราะสายการบินนี้ดีเลย์ประจำ ระหว่างที่รอก็ไปหาอะไรกิน แต่ตอนนั้นก็ดึกมากแล้วร้านในนั้นก็เริ่มปิดหมด เหลือร้านเดียวเลยได้ไอนี่มากิน
ไม่นานเค้าก็ประกาศเรียกขึ้นเครื่องครับ มองนาฬิกา เออก็ตรงเวลาดีนิ ไม่เห็นดีเลย์เลย อยากจะยักไหล่มองบนเพื่อน ...
ไม่มีการต่อแถวใดใดทั้งสิ้น ดี๊ดี - -"
...
จากที่บอกไม่มีการดีเลย์นั้น อยากจะตบปากตัวเอง เพราะมันไปดีเลย์ตอนอยู่กลางรันเวย์ 1 ชั่วโมง !!
แหม่ ปล่อยให้ดีเลย์ในสนามบินยังโอเคกว่าอีกเห้ออ
พอเครื่องไต่ระดับได้เต็มที่ก็เสิร์ฟอาหารว่างครับ
1ชั่วโมงกว่าๆเราก็มาถึงที่ท่าอากาศยาน Mactan Cebu Internation Airport
พอลงเครื่องเอากระเป๋ามาถึง ก็มีคนจาก Idea Academia (สถาบันที่ผมเรียนและทำงาน) มารับครับ
กว่าจะถึงที่พักก็ตี2กว่าๆ ผมได้พักDorm ที่ Time Square ซึ่งเป็น Dorm ของIdea Cebu ต้องบอกก่อนว่าIDEA เนี้ยมี2 Campus คือ Idea Academia และ Idea Cebu อยู่ไม่ไกลกันมาก
หอที่นี่ดีนะครับ อยู่ท่ามกลางแสงสีเสียง ของกิน Park mall มีร้านอาหารร้านค้าเยอะแยะมากมายฟิตเนสก็มี ตอนแรกก็แอบนอยๆทำไมไม่ให้ไปอยู่ตรงIdea Academia มาอยู่นี่ต้องนั่งรถไป แต่ก็เป็นรถของ Ideaนี่แหละครับ จะไปกี่โมงก็บอกเค้าก่อนเค้าจะได้มารับคนขับรถน่ารักครับ แต่พออยู่ไปสักพักก็เอออยู่นี่ก็ดีแหละสะดวกดี
คืนนั้นกว่าจะได้นอนก็ตี3 ต้องตื่น6.30 ไปที่Idea Academia เพื่อOrientationครับ และนี่ก็คือการเริ่มต้นชีวิตในเซบู แล้วเดี๋ยวครั้งหน้าจะพอไปหาร้านอาหารกินอร่อยๆนะครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น